'Het Nijlpaard' is het verhaal van een jongen die bij zijn grootmoeder opgroeit. Zijn verhaal is onlosmakelijk verbonden met dat van haar. Leontien is geen lief, zacht 'grootmoederken' maar één brok leven, een mannenverslindster en een oermoeder die vooral zelf de touwtjes in handen houdt.

Al vertellend neemt het 'manneke' afscheid van het huis waar hij opgroeide, van zijn grootmoeder en van de scherpe randjes van zijn eigen leven. Een heel herkenbaar verhaal. Over mensen van vlees en bloed.

Eric De Volder schreef met 'Het Nijlpaard' een tekst die nu eens aait en dan weer prikt, in de sappige taal die hem zo eigen is. Een tekst die grappig is, soms triest maar o zo schoon. Vooral schoon, omwille van de liefde van de jongen voor zijn 'grootmoederke'.